Als je danst op het ritme van je ziel, dan zou je…

… rusten als je moe bent, doen wat je doen wilt, luisteren naar je wijsheid, lief hebben als je liefde voelt, voor jezelf opkomen als dat nodig is; je zou vrij zijn van je vaste overtuigingen, je zou jezelf toestaan, gewoon omdat jij iets wilt; en je zou emoties voelen als uiting van jezelf. De ruimte die dan vrijkomt zou je nemen… om te dansen op het ritme van je ziel.

In hoeverre dans jij op het ritme van je ziel? Weinig? Misschien kan ik je helpen: ga eerst even stil staan.

Je bent onbewust vaak met van alles bezig; je wordt opgeslokt door de dingen van de dag. Je wordt geleefd, je bent niet trouw aan je zelf, je staat ver van jezelf af; te ver.

Maar als je stil gaat staan en ruimte geeft aan wat er is en aan wat er in je leeft, ga je voelen. En dat voelen is nodig, maar lastig. Het voelen van je eigen emotie is lastig, maar ook de emotie van de ander voelen is lastig.

De kunst is de emotie toe te laten. Als die wordt gehoord, gezien of gevoeld, verdwijnt ze weer snel. Zie het voor je als een golf, die opkomt, zijn hoogtepunt bereikt en weer afzwakt. Zo’n emotie duurt dan nooit lang. Ze heeft alleen je aandacht nodig.

Emoties maken ons voelbaar. Door jezelf te voelen, voel je je ritme en als je je ritme voelt kun je dansen…

Het bewustworden, het ruimte geven aan dat wat er is: dáár begint het mee.

Ben jij je al een heel eind bewust van wat er is, maar vind je het moeilijk om je emoties te voelen? Ik help je graag bij het vinden van het ritme van je ziel. Zodat je erop kan dansen.